Sensizliğin Birinci Yılı... (Anneme...)
- Cihan PEHLEVAN
- 23 Şub 2021
- 1 dakikada okunur
Güncelleme tarihi: 17 Eyl 2022
Sen varken hep çocuktum ben
Hiç büyüdüğümü hissettirmedin bana,
Nasılda geçti koskoca bir yıl,
Sensiz girdim ben yeni yaşıma...
Yaşım otuz sekiz oldu anne,
Sensiz kaldığım gün büyüdüm ben,
Yokluğunun ağırlığı çöktü omuzlarıma,
Yorulmadım, sadece seni özledim ben...
Tamda bugün bir yıl geçti gidişinin üzerinden,
Alışamadım ki ben yokluğuna...
Sırdaşım, yoldaşım, arkadaşımdın sen,
Çaresi yok ki hiçbir şeyin gönül sızıma...
Dedim ya artık büyüdüm anne,
Büyüdükçe bir adım daha yaklaştım sana.
Ömrümden bir sene daha eksildi,
Bir yıl değil, sanki bir ömür geçti yokluğunda...
16.02.2021
Samsun
Comentários